पछिल्लो समय एसिया तथा अफ्रिकाका कैयौँ अल्पविकसित मुलुकमा आर्थिक विकासमा योगदान पुर्याउने उद्देश्यद्वारा वैदेशिक सहायता उपलब्ध हुँदै आएको छ। तर यस्तो सहायताको ठूलो रकम प्रशासनिक र उपभोग्य वस्तुको उपयोगमा नै खर्च भइरहेको छ।
नेपाली अर्थतन्त्रको स्वरूप मुख्यतः ग्रामीण र सहरी गरी दुई प्रकृतिको छ। सहरमुखी अर्थतन्त्रमा आर्थिक क्रियाकलाप तीव्र रहेको पाइन्छ। जहाँ हरेक आर्थिक क्रियाकलापमा मौद्रिकीकरणको प्रभाव हुन्छ। यस्तो अर्थव्यवस्थामा वित्तीय तथा गैरवित्तीय आर्थिक संस्था दुवैको क्
मुलुकमा हाल विद्यमान शक्ति संरचनाले समस्या समाधान गर्न नसक्ने स्पष्ट भएको छ। राजनीतिक दलमा दूरदर्शिता छैन, जिम्मेवारीबोध पनि देखिँदैन। संविधान जारी गर्नका लागि तोकिएको समय सकिन केही महिनामात्र बाँकी रहँदा दलहरूमा शासकीय स्वरूप तथा राज्य पुनःसंचरनाजस्ता वि
संविधानका विवादित विषयमा टुङ्गो लगाउने समयसीमा नजिकिँदै जाँदा विवाद समाधान समितिको बैठक तीव्रतर गतिमा बसिरहेका छन्। समाधानका लागि दबाब बढ्दै गएको छ र समयमा नै विवादित विषय हल हुँदैनन् भनी ठोकुवा गर्ने परिस्थिति बन्दै गएको छ। कुनै चमत्कार भएन भने आज समाप्त
विदेशमा स्थायी बसोबास गर्ने मानिस वा कामदारका रूपमा काम गर्न गएको व्यक्तिले स्वदेशमा आफ्नो घरपरिवारलाई आफूले कमाएको आम्दानीलाई मुद्रा वा वस्तुका रूपमा पठाउने कार्य गर्छ। त्यो नै विप्रेषण हो।विकासोन्मुख मुलुकमा विप्रेषणबाट प्राप्त आम्दानीले वैदेशिक मुद्रा
